Om nauwkeurige topologische optimalisatieanalyses uit te voeren, is een nauwkeurig eindige-elementenmodel van de nieuwe energiemotorbehuizing moet worden opgericht. Dit omvat het definiëren van de geometrie, materiaaleigenschappen, randvoorwaarden en belastingsomstandigheden van de behuizing. Zorg ervoor dat het model door middel van fijne mazen nauwkeurig de werkelijke spanningsomstandigheden van de behuizing kan weergeven.
Topologische optimalisatie is een complex wiskundig probleem dat de hulp van geavanceerde optimalisatie-algoritmen en professionele softwaretools vereist om op te lossen. Momenteel omvatten veelgebruikte topologische optimalisatiealgoritmen de methode met variabele dichtheid, de niveausetmethode en het evolutionaire algoritme. Het kiezen van de juiste optimalisatie-algoritmen en -hulpmiddelen is van cruciaal belang om de optimalisatie-efficiëntie te verbeteren en de nauwkeurigheid en betrouwbaarheid van de optimalisatieresultaten te garanderen.
Nadat het optimalisatiealgoritme is geselecteerd, is het noodzakelijk om optimalisatieparameters in te stellen, zoals het aantal ontwerpvariabelen, het aantal optimalisatie-iteraties en het convergentiecriterium. Vervolgens wordt het eindige-elementenmodel iteratief berekend met behulp van het optimalisatie-algoritme. In elke iteratie werkt het algoritme de topologische structuur van het model bij volgens de huidige waarden van de ontwerpvariabelen, en evalueert het of de prestaties ervan voldoen aan de optimalisatiedoelstellingen en -beperkingen. Als dit niet het geval is, gaat u door met het aanpassen van de waarden van de ontwerpvariabelen en herberekent u totdat aan de convergentievoorwaarden is voldaan of het vooraf ingestelde aantal iteraties is bereikt.
Nadat de optimalisatieberekening is voltooid, moeten de optimalisatieresultaten worden geëvalueerd. Dit omvat het analyseren of het gewicht, de stijfheid, de sterkte en andere prestatie-indicatoren van de geoptimaliseerde schaal voldoen aan de ontwerpvereisten, en of er potentiële productie- of montageproblemen zijn. Om de nauwkeurigheid van de optimalisatieresultaten te verifiëren, zijn meestal experimentele tests of verdere simulatieanalyses vereist. Door experimentele resultaten te vergelijken met simulatiegegevens kunnen het voorspellende vermogen van het optimalisatiemodel en de betrouwbaarheid van het optimalisatiealgoritme worden geëvalueerd.














